Gül sevmek

Sana gül diyen insanlar, gül koklamaktan bihaber. Nasýl oluyor? Nasýl oluyor da sana gül deyip üzerine basýp geçebiliyorlar?
Çiçek koklamasýný bilmeyenler çiçekler üzerinden edebiyat yapýp bir hayalperest sevda manzumesi dizmiþ raflara. Kitaplar ne kadar ruhsuz kalmýþ seni sevmenin yanýnda. Seni sevmek bir gülü koklamak gibi narindir oysa. Çabuk incinir seni sevmeler...
Korkarým ki benim sözlerim de bir edebiyattan öteye gitmez, hissetmektir çünkü seni sevmek. Ýnsan baðýra çaðýra da söylese susup defterine de yazsa, bu böyledir.
Ete kemiðe bürünmezse seni sevmek, gülden yapýlmýþ oklar olsa bile varmaz hedefine. Gül gibi güzel görünür de gönle girmez...
Bilmiyorum bir gayya kuyusunda çýrpýnan serçenin durumu nedir?
El uzatmazsa ona merhametli bir el, nasýl çýkýlabilir ki oradan?
Çiçekler güzeldir ama sevmeyi bilmektir mühim olan.
Sözlerinde onu övmeli mi insan?
Bilmiyorum. Ama sana gül diyen insanlar, gül koklamaktan bihaber.
Sana sevda dolu sözler söylemek kadar göstermek de gerekmez mi? Ama hayýr bunu yapamýyoruz. Baþka sahte düzmece sevgililere göründüðümüz sahneler gölgeliyor çünkü.
Bahçelerde türlü çiçekler sana selama durmuþ, biz ise onlarý selamlýyoruz.
Asýl bilinmesi gerekir ki, onlar seni sevince güzeldir. Seni sevmekle güzelleþir her þey.
Þimdi gül dediðimiz ey güzel insan! Merhamet buyur da gözlerimiz idrak etsin.
Bir aþýðýn izzetinefsi, bir þairin en güzel þiirisin...
Bize gülü nasýl seveceðimizi anlat. Bize seni nasýl sevmemiz gerektiðini anlat!
Bir serçeyiz gayyada, ellerimiz uzanýr sana.
Gül dalýndan tutundur bizi,
ki sonsuz bir coþku duyumsasýn ruhlarýmýz...

Meryem Gümüþ Kurþun


Sosyal Medyada Paylaşın: