DEDÝMYA EY SEVGÝLÝ
Hüzün sarmalýnda
Baðlamdým kaldým
Bir bakýþ yetecek duygularýma
Sen yine uzakta
Asr-ý gurbette
Dur diyen çýkmýyor kaygýlarýma
El varmýyor
Kalem kýrýk
Dilim laldýr, sevgiler kör
Bilsen nasýl yandýðýmý
Yar göðsümü, kalbimde gör
Yine her zaman ki
O bildik türkü
Yýllar yýlý, yollarýný, beklerim
Sensiz ne yaparým, bilemez oldum
Býkmadan uç uca, hasret eklerim
Dudaðým isyanda gülemez oldum
Günlerim geçmiyor
Olmuyor akþam
Ah, elem yükledim aþk katarýna
Çile yaðmurlarý
Yýkýyor her gün
Beyazlar yýðýldý þakaklarýma
Kalemle dokunsam
Yeni þiire
Dizeler aðlýyor, ben aðlýyorum
Yanaktan inerken
Kýzgýn damlalar
Bir defada olsa þu halimi gör
Yine dudaðým da
O bildik türkü
Aldanmýyor gönül, hayaller kurup
Mutlu olamýyor, yarayý sarýp
Elimle de olsa, sessizce sürüp
Gözümde yaþlarý, silemez oldum
Yürek çeperimde
Eski bir aðýt
Bozuk plak gibi dönüp duruyor
Sevda dedikleri
Bu yaman duygu
Bilmem niye beni yorup duruyor
Gelmeyecek isen
Artýk bu þehre
Þu sevda ipini salda azat et
Aþkýna ram eden
Deli gönlünde
Küçücükte olsa yok mu merhamet
Mutluluk terk etti
Daha görünmez
Hala dudaðýmda
O bildik türkü
Canýndan fazla, hani severdin
Methiyeler dizip, beni överdin
Acýdan baþka yâr, bana ne verdin
Seni ben Rabbimden, dilemez oldum
Dedim ya, ey sevgili
Bu günde hasretle ettim yadýný
Buðulu camlara, yazdým adýný
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.