SABAHA VE ÖLÜME YILLAR VAR...

Temmuzun naþýna yakýným
Akladýkça þeceresini yýllarýn o muteber týnýya da vakýfým.
Zencefil yüklü çay damlalarýna buluyorum üstümü baþýmý
Zemheri yokuþlarýnýn da müptelasý
Bir kâfir cümle tadýnda
Çatal karam diyen þarkýlara tünüyorum.

Annemin ellerinde yorgun bir kelam;
Sözcükleri ihlal eden duygular
Yine kýpraþan asaletin tümseðinde
Sus diyor kadýnlar
Ses etmeden seviyorum,
Söz birliði ettiðim cümleleri saðaltýyorum
Aþka ramak kala
Kopçaladýkça günü
Börtü böcek istila ediyor istiflediðim þiirleri.

Akýlsýz adamlar kondukça aklýn balyalarýna
Dokunan rüzgâr tadýnda özlüyorum;
Çok özlüyorum…
Gidenleri deðil ama gitmesine gönlüm razý deðilse
Her matemi kundaklýyorum þiirle
Sevi dilinde nüktedan fýsýltýlara odaklanýyorum
Yine gecenin feri sönmeye aday
Belli ki sabaha daha ne çok yýl var…

Demek kadar saçma bir beyan
Yine dipsiz cümlelerde boðulma istemine karþý koyamadýðým
Týpký sevdiðim adam ve kadýnlarýn
Kayýp kimliklerine sahip çýkarken Tanrý
Ve bayat ekmeðimi banýyorum yine gönülsüzce
Kesilmiþ süte bir parmak bal çalýp
Dalýyorum uykuya
Oysaki sabaha ve ölüme daha yýllar var.


Sosyal Medyada Paylaşın: