SUSTU DİLİN GÖRMEZ GÖZLERİN

sensiz bir dünya düþünemiyorum
bir elimde düþlerim diðerinde ümitlerim
duygularým karmakarýþýk
sensiz mutlu muyum sanýyorsun
yokluðun da yaþam durur
takvimler göstermez günleri
uykusuz gecelerimde titrer içim
üzerimde çið taneleri var sanki
yüreðim durgun bir deniz misali
ya olduðum gibi kabul et
ya da hayatýndan sil beni
çýkma karþýma bozma kurduðum düzeni
büyütmedim hiç bir þeyi gözümde sen gibi

unuturum zamanla desem de gözlerin olur matemim
geride kalan anýlarý unuttum mu sanýyorsun
kýrmak istesen de zincirleri kýramýyorsun
aðlamak hiç yakýþmýyor sana
çekmeye razýydým kaprislerini bir ümit verseydin
ayaklarýma prangalar ellerime zincir vursalar
gözlerimi kör etseler de yine seni severdim

sana tutkun bir yürek taþýyorum bedenimde
yanýmda olmasan da hayalin gözlerimde
yaktýðýn ateþ bir türlü sönmek bilmedi
uçsuz bucaksýz çölde gibiyim
susuzluktan kurudu dudaklarým yanýyorum gör beni
bu kadar mý sevgiden uzak vurdum duymazsýn
söyle nasýr mý tuttu yüreðin

senin de kalmasýn takatin beklemekten
geleceðim diyordun karýþtý günler aylara
yazdýðým mektuplar da unutuldu bir köþe de
yüreðim sustu konuþmaz artýk dilim
gidiþinle bitti benimde hayallerim
soldu gönül bahçem de yedi veren güllerim

gözlerim bakmayacak artýk etrafa eskisi gibi
esti rüzgar sildi kalan izleri de
artýk istesen de duyamayacaksýn beni
sevgi dolu sözlerimi
mezarým kazýlmýþ isimsizler mahallesinde
üstüme atýlan her toprakta
dünyayla iliþkim kesilecek duyulacak kürek sesleri
ve baþ ucumda iki damla gözyaþýn kalacak
susuz dudaklarýmda can bulacak ...






Refik
28.07.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: