elbisen de gün ýþýðý taþýrdýn sebebsizce, omzunda yaslanýp kalmanýn bereketine düþtüm. gün gün tüm keþkeleri rutubetledim sayende, küçücük gülümsemelerine býraktým ürkekliðimi. -ve sen her asýl olanýn sureti gibi, kabuk baðlamýþ yaralarýmdan vurdun beni...
"davete icabet eden secdelerimin dualarýndan kopuyorsun gusleden tövbelerini ne çabuk unutuyorsun..."
kayýp bir þehadetin peþindeyim sanki, mahcupluk ve maðdurluk biriktiriyorum. söylesem apansýz düþeceðim kuru yaprak gibi, sussam göz bebeklerimden vurulacaðým biliyorum. -zaten aðrýyan dizlerime yaðmur dilemedin mi..? inim inim gecelerime yüzükoyun susuþlar eklemedin mi..?
"kendinde eskiyen ne varsa benden biliyorsun bozulmuþ saat kadar bile doðruyu göstermiyorsun.."
hangi sure yaptýðýnýn vebalini affettirir bilmem, ya da bu kaçýncý kez imansýz tövbelere vedalanmam. çýrýlçýplak olsam, ayaz kessem suç karþýnda. giyinsem bayramlýklarýmý, adý arefe olan günde öldürürsün beni biliyorum. -herkesin sýratý ayný yerde lakin, ama herkes müstakim deðil yolculuðunda...
"öyle ki sol yaným kýrýþtý ýzdýraptan semaya açýlan ellerin nasýrlý aralarýnda amin denmeyi unutulmuþ dua gibiyim..."
nasýl baþarýyorsun her umudumu yarýda kesmeyi, yoksa sende ikinci ihtimaller bulvarýnda mý doðdun ? fütursuzca ettiðin sözler harcadý varlýðýmý, ve ben isyan aðýtlarýmla küle düþtüm mahþerimden. esir çýðlýklara çaresizlik ekledim, bir üç, üç beþ, beþ yedi, kendi uykumun baþýnda nöbet bekledim. -pervasýz bir cümlenin hecelerinde boðdun ya beni, bir þiirin þehadetinde vuslatýma þehit düþtü nefesim...
"araf’ta kalmýþýn umrunda olmaz ki cennet çok sevmenin hediyesi oldu ya cehennem kýzýl öykülerden kapkara gözlerle intiharý intihar ettiren sözlerle nasýl ölünür þiir þiir seyret..."
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.