SON SÖZ SÖYLENMESEYDİ

bitmeyen bir sevda masalýsýn yüreðimde
uzun kýþ gecelerinde söylenirsin dilden dile
yokluðun da kalýrým kahýr cehenneminde
günahlarýmdan arýnýrým bedenimi terk ettiðinde
gözlerimden akar iki damla yaþ sen diye
umudum olur yeþerirsin özlemlerimde
resmini çizerim en doðal halinle
esir alýrdýn beni bakarken gözlerinde
kalbim duracak gibi olurdu
ellerin ellerimde dudaklarýmýz birleþtiðinde
ama yoksun þimdi
mahallenin çöpçüsü süpürdü geçmiþimizi
çaðýrsam da duymaz dönmezsin geri
vicdanýn nasýr tutmuþ dinlemiyor yüreðini
arasan da bulamazsýn
gözlerin de aradýðýn sevgiyi
o yalnýz seni terk etmemiþ
feda etmiþtir herþeyi
bir suçlu gibi hissedersin kendini
çoktan silmiþtir yüreðinden seni
kapamýþtýr açýlmamacasýna kara kaplý defteri
aðýr gelir yaþadýklarýn
kapanmaz göz kapaklarýn uyku tutmaz geceleri
gözlerinden dökülen yaþlar da silemez izlerini
aðlamalarýn dönüþür hýçkýrýk nöbetlerine
göz kapaklarýn küser kirpiklerine
yanaklarýndan süzülür olur bir nehir
tutunacak bir dal ararsýn ama nafiledir
akýttýðýn gözyaþlarýnda boðulursun
yaþadýklarýna isyan eder haykýrýrsýn
sen benim uðrun da tek yandýðýmsýn
yastýðýmla kavgam kirpiðimle dargýnlýðýmsýn
gözyaþlarým artýk istesem de akmýyor
gözlerimden dökülen damlalarý topluyorum ben ...





Refik
26.07.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: