Şükür…

.
Her müþküle raðmen, þükür Tanrýya,
Kendi kararýnca dönen çarkým var…
Düþmaným sayýlýr, haset, kin, riya,
Çünkü hata, haram, günah korkum var…
.
Dert etmem kendime parayý-pulu,
Zaten yalan dünya kime tapulu…
Bilirim ki insan takvayla ulu,
Ne lüks bir arabam, ne de kürküm var…
.
Dünyanýn düzeni oyun üstüne,
Kasabýn hesabý koyun üstüne.
Çullanamam haksýz payýn üstüne,
Kanaatle akan, nasip arkým var…
.
Sarmýþ mülk yurdunu koyu bir duman,
Tanýmaz had-hudut, menfaat uman.
Bana göre deðil, entrika, dümen,
Ne cambazlýk yetim, ne de sirkim var…
.
Anadolu’m tam bir kültür engini,
Yeryüzünde bulmak zordur dengini.
Dinledikçe oldum, gönül zengini,
Ruhumu besleyen türküm-þarkým var…
.
Yaþarým vicdani müktesebatla,
Direnirim þerre, sabýr-sebatla.
Bilirim, yiðitlik olmaz ebatla,
Yüreðimde iman adlý erkim var…
.
Yesevi, Bektaþi, Mevlana, Yunus,
Hepside insani histe okyanus…
Daldýkça yýkanýr, idrak ile us,
Bu yüzden ellerden pek çok farkým var...
.
Devlet kurmak gibi lütfe ermiþler,
Çaðlarca âleme nizam vermiþler…
Þerlerin önüne perde germiþler,
Tarihin övdüðü, soyum-ýrkým var…
.
Mürekkep eyledim alýn terimi,
Onunla doldurdum hal defterimi.
Gerçi Rabbim bilir gerçek yerimi,
Hak rýzýk üstünde evim-barkým var…
.
Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…