Beni uçur dedi rüzgara, uðultular eþliðinde inzivaya çekilmiþ bir yaprak kopuyordu þimdi sürüklüyordu saçlarýný, ah, ne de ayýp þey kabahat rüzgarda da deðil, yaprak savrulmaya eþ ya da öyle görünüyordu, her þey görünürde onlara gölgeler eþlik ediyordu, en tepede güneþ çatýrdýyordu aðaç dibinde yeþeren otlar ota boka sarýyordu oradan geçip, giden insanlar hýncýna alamayan bir tekme savuruyordu ezilen bir tek böcek deðildi bu koca yerkürede insandan arda kalan her ne ise yok olup, gidiyordu halihazýrda gidiyor iken rüzgar önüne bir þeyleri katmasa hiç olur muydu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güney Güneyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.