O Karanlık Geceler

Yalnýzlýða ortaktýr, dört duvar arasýnda
Sessizliðini dinler, o karanlýk geceler
Oysa hiç hayýr yoktur, küflü beþ parasýnda
Kulaklarýnda inler, o karanlýk geceler


Bulutlar saklandýkça, için yaðlarý eðrir
Zindan yerine dönen, kalp ise solda seðrir
Daldýkça bakýþlarý, derinliðe deðirir
Düþünceleri kinler, o karanlýk geceler


Tüm benliðini sarar, peþinden sürüdükçe
Hakkýndan gelemezsin, zihnini bürüdükçe
Ölümü hatýrlatýr, üstüne yürüdükçe
Akla getirir sinler, o karanlýk geceler


Saatin hükmü geçmez, zaman yerinde durur
Allak bullak ettikçe, kasvet içine vurur
Yürek ise biçare, günbegün solup kurur
Çürüyüp gider zinler, o karanlýk geceler


Çebelleþir soluðun, nefesi aldýðýnda
Umut ýþýklarýný, ömründen çaldýðýnda
Çaresiz dertlerinle, baþ baþa kaldýðýnda
Kederlerini binler, o karanlýk geceler


Nesrin Önem
19 07 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın: