Bazen susmak ister insan, Konuþmak azap gibi gelir. Karamasarlýðý zirve yapar. Ne umudu kalýr gelecekten, Ne de suya düþecek hayali kalmýþtýr. Yaþamaktan býktýðýný hisseder Caný acýyordur, Hýçkýra hýçkýra aðlamak iyi gelecektir ruhuna. Acýsýna merhem olacak bir þey arýyordur. Belki sevda, belki aþk, Ýyi gelecektir o dermansýz ruha. Yeni umutlar yeþertecek, Yaþama olan sevinç geri dönecek, Can acýsý onarýlacak belki de, Yeni bir gelecekle. Eskisine benzemeyen, Yepyeni bir hayat onun olacaktýr. Akan yaþlarý sel yapan gözleri, Umutla bakmayý öðrenecektir. Belkiyle baþladýðý her dileði, Bir gün gerçek olacaktýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nisan güneşi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.