Beyaz kavanoz ömrüm nöbetim… Ve bir vadi zambaðý aldým Mayýs ýn kýzýndan nazlý bakýþýndan
Saygýmdan saçlarým kýrýlmýþtý sana Yaðmur suyu içtim,çay bardaðýnda ‘Sarý kanaryamý’ þakýyor, Roza Eskenazi..kulaðýmda Güzel hatun çiçeði sebebim olur Nöbetteyim
Nesini söyleyeyim ey hayat! Arzuhalimi karalama sandýn silik seksek çizgili Baðla gözüne baðý topla yýldýzlarý koynuna Piþtim.. Topraktan yapýlýr nadim deðildir testi Yandým.. Odama altýn böceði geldi.. Ki sýrtýmda çocuk dolu küfe Sevimize aç bekliyorlar Sendeyim.. Cuma günü’ Cumhuriyet’ teyim
Ya hayat! Üþüyen gözlerimi sabýr/sýzlýðýma uyanan ellerimle ýsýtarak Dýþa vurdum,þiirlerimle bir gümüþ kalp bir dal kekik ve uður saydýðým bir hurma çekirdeði Bende kalan tek tük kibir parçalarý… Þimdi þakaklarýnda duruyor beyaz kavanoz ömrüm. Bu gece de nöbetteyim.
Sevilay KARAMAN 2/ MAYIS/2008 Sinop/Ayancýk Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.