YENİLGİ
Namlunun ucundayým yiðidim.
Ne bir dokunuþ, ne bir söz.
Bir çift göz ki kurþundan beter...
Yenik düþtüm yiðidim, yenildim...
Gözleri kurþun, yüreði tetik,
Sözleri cellât bir kýza vuruldum.
Vuruldum kanýyorum.
Alev alev yanýyorum...
Sokaklara vurdum kendimi,
Tinerci çocuklarla dertleþtim.
Kaldýrýmlara verdim umutlarýmý.
Her adýmda biraz daha sertleþtim...
Geceye nikâh kýydým yiðidim,
Kollarýna býrakýyorum kendimi.
Sarýyor, alýp götürüyor beni
Onsuz âlemlere...
Dedim ya yiðidim;
Bir cinayete kurban gittim.
Ben öldüm arkadaþ.
Bakmayýn, bedenim ayakta.
Ya yüreðim, düþlerim,
O eski gülüþlerim?
Yaþamak;
Katliam karasý gecelerden,
Ýntihar soðukluðunda gündüzlere kement atarcasýna,
Yaþamak...
Olmadý be yiðidim ben baþaramadým.
Yârin olmayan insafýndayým,
Kýsacasý, ben kaybedenlerin safýndayým...
Atabey TÜRKSOYLU 16.12.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atabey Türksoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.