Kahve(f)rengi II

Bir çocuk þimdi
Tüm bedensel özrünü silerken babasýnýn omuzlarýna
Annesine düþerken fildiþi ibadetlerle
Yaratýlmýþlýðýn eksiðini kapatan
Levh’e bakýp, düþen yüzünü kaldýran

Bir çocuk
Karþýmda kahve(f)rengi katrenin akýþýna iliþen
Deniz þehirleri gibi
Gözlerin daðlara çarpmadýðý bir huzurda
Ayaklarýný hissedip
Annesinin gözlerini okuyan

Bir çocuk
Bir mevsimi temizler gibi dönenceler arasýnda
Akýl almaz
Kalbimin közüne dökülen sihirli kaya tuzu
Acýtarak , kanatarak
Ok çalan bir yay gerginliðinde
Etime ve kaðýda satýr darbeleriyle düþen

Bu çocuk neden
Kalbini bedenine saðarak
Yeniden yaratýlmayý istemez
Bir kadýn için ya da
Çocuktur ya! Ondan.

Ýsteklidir...ama;
Araf’ta bir gem vurulmuþtur diline
Sesini
Ebubekir’i Cebrail’e kýlan berzah aðlarýnda
Saygýdan uzayan aðaçlarýn sesine benzetir
Rüyalarý bal mumu heykeller gibi
Hem sahici hem sair

Bir çocuk þimdi
Arkama baktýðým
Sebepsiz baðrýþan sabah kuþlarýna gebe
Ve sebepsiz aðlayacaðým anlar için
Bir çocuk sonra, bir çocuk önce yaratýlmýþ
Merhamet duygumu öpen
Bir çocuk.


Ahmet Serdar OÐUZ / TOKAT

Sosyal Medyada Paylaşın: