ýslak býçakla yarmýþlar göðsümü pas tutuyor gayrýmdan gerisi teselli ikramiyeme hayretle bakýyorum körebeden mezun oldum sevgili artýk yeni korkum kan kokan bir tabutta köþe kapmaca...
uçurum baþýnda kýzýl düþlerim var kýlýçtan keskin sözlere aldanmýþlýðým mezarlýk öykülerinde baykuþ ilan edilmiþliðim var. tersinden yürümeye baþladýðým yollarým sen olmayýnca kendi gözlerimden bile geçemeyiþim var.
ne anlatayým sana ürkek serçenin bile bana diklendiðini mi ? uyduruk keyiflere dal dal zehirlendiðimi mi ? ne anlatayým diþleri çekilmiþ gülümsemelere terk edildiðimi mi..?
"kendi çýðlýðýmda kýrýldým bilmiyorum bu nasýl densizlik omzumda iz tutmuþ yokluðun... bu iftarsýz orucun adýdýr sensizlik."
nefesinden bir iç çekiþ çalabilmek için kendi miracýmdan vazgeçtim oysa ve sen hece hece kuytulara ittin beni uyruksuz feveranlara terkettin ruhumu ve ben bir daha ben olmaya yasaklandým...
"dört yaný kapmýþlar köþe bucak tutulmuþ bu oyun zormuþ sevgili bakýyorum ! ilk en çok seven unutulmuþ..."
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.