HER YAĞMUR YAĞDIĞINDA

havada kasvet kokusu var
kapkara bulutlar sarmýþ her yaný
görmüyor göz gözü yaðan yaðmurdan
bakýyorum yollarýna gelirsin diye
buðulu camlar arkasýndan

son gidiþin de yine böyle
yaðmurlu bir günde ansýzýn oldu
duyduðumda inanamadým bir þaka sandým
saklamak istedim gözyaþlarýmý
aðladýðýmý zayýflýk bilme diye

yanaðýmdan süzülen her yaðmur damlasýnda
içimdeki ateþ sönmedi daha çok eridim
son bir defa baktým gözlerine
ellerini sýmsýký tutarken aðlýyordu gözlerin

içim parçalandý o an
yüreðimden bir parça koptu sanki
bir daha belki de göremeyeceðim seni
teselli etsem avutsamda kendimi

bir hüzün kaplar içimi
yaðmur altýnda yürümelerimiz gelir aklýma
birbirimize siper ederdik bedenlerimizi
hissederdik nefeslerimizi

dudaklarýmýz kendiliðinden birleþirdi
baþka bir dünyada bulurduk kendimizi
yaþadýklarýmýz geliyor aklýma þimdi
bir rüya mýydý yoksa gerçek mi ...





Refik
11.07.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: