Pencere

Yine baþa döndük
sevincim kin tutmuyor
bir yalan var
kimin söylediģi belli deģil.
aramýzda kuþkulu, telaþlý güvercinlerin kanat cýrpýþý
tehlike seziyor gibi tedirgin.
saf olduģum kabul görmüyor
baþlar da talim edildiðim,
eziyetler
bir bir yaþanýyor



evvelinde anlattýðým sadece serzeniþ’ti
aslýnda
hücreme hapsolmuþtum
yer yarýlmýþtý
depremler olmuþ
dünyanýn sonuydu
cehennem kurulmuþtu içimde
yenik bir savaþçý yönsüzlüðüyle yollara düþmüþ
topraklarýmý kaybetmistim
nereye gitsem
aidiyet hissedemedim
bunlar sadece gitme ihtimallerindi.


gerçekten gidersen soyutlaþýrým
bir daha birleþemeyecek maddelere dönüþürüm
talimli olsamda;
oynadýðýn ayrýlýk oyunlarýný
razý gelmez hallerini
kaleme þikayet ediyorum


neyse boþ ver bunlarý
hatýrla
ay teninin renginde
unutulmaz anlara þahitti
koyu lacivert gecede
dibimizde evlerin ýþýklarý
uzaktan gemiler geçiyordu.
karanlýðýn süzgecinden geçen berak sesler,
rüzgarla birlikte içeri dolan perde
yüzümü okþuyor
salýnýþýnla
bir gülüþünle
mutlu dingin bir hikayeye geçiyorduk


Sosyal Medyada Paylaşın: