KÂÝNATIN DÝLÝNDE
Kendini nazarlýyor aynalarda gözlerim
Söndükçe can evimde alevlenir közlerim
Zulüm yalýn ayakla harbe geliyor harbe
Düþündükçe üstüme yýkýlýyor gök kubbe.
Gökyüzünde bir bulut güneþi göðüslüyor
Gece ayýn yüzünü ak yýldýzlar süslüyor.
Cennetten uzatýlan en görkemli dal benim
Cehennemin ipinde takýlý mandal benim.
Heyhat gözler mi kördür yoksa camlar mý kirli
Topraktan yaratýlan insan neden kibirli
Sonunu bilmez gibi gaflete düþer beþer
Ýyilik tohumunu kökten kuruturken þer
Gelip geçen ömrümün eyvah yarýsý ziyan
Beynimizin üstünde oyun oynarken þeytan
Haksýzlýk otaðýna bilmem ki nasýl erdik
Aslýnda biz hepimiz aþk yolunda neferdik.
Yaz ömür günlüðüne þu açan çiçeði yaz
Bak ezelden ebede açýlan perde beyaz!
Kara bulutlar bir bir çekilirken sahneden
Bembeyaz bir ay doðdu asýrlarca öteden
Yaksa sevda ateþi aþkla örülü bend’ im
Nefs ile savaþýmý gören sen duyan bendim
Duam vardýr hem kalkan hem de silahýmdýr o
Duam vardýr sinemde yeþeren ahýmdýr o.
O gizli yüz sýrrýyla gösterince kendini
Hiç þüphesiz bir aþkla kabullendik derdini
Senin olduðun her yer bilirim benim yurdum
Muhabbet dergâhýnda aþk ile seyre durdum
Zalimin karþýsýnda mazluma kalkandý o
Boynu bükük yetime candan öte candý o
Merhamet sokaðýnda gezerken adým adým
Ey sevgili yolunda yürümektir muradým.
RASÝM YILMAZ
23 Haziran 2017