OLMADI...

Ýçimin sessizliðinde üreyen yanký,
Mal ettiðim hüzne deryalarýn kanadýnda takýlý yalnýzlýk,
Yalýn ayak seviþlerin de mezarý
Kepaze gölgeler.
Bir yükümde bir yüklemde,
Kök hücresinde ölümün,
Acýyý saðaltan isyanlarýn de mezarý.

Anýtlarda ayrý;
Aryalarda kanayan yaralarýn ihlali;
Son sürat zaman özürlü yýllarýn de ikrarý:
Hani, dolduruþa gelsem de
Mimlesem çocuk yanýmý;
Solduruþa gelsem de kopup gitsem dalýmdan:
Son bilsem de þu þiiri
Koymayý becersem noktayý.

Olmadý, baþa sardým günü;
Yetmedi evrildim diri diri;
Olmadý evet, olmadý henüz;
Kayalarým un ufak,
Saðlarým sol,
Solum hepten yangýn;
Maðfireti belki de onca hezeyanýn;
Þimdi namert bir þarký olmak vardý.

Tadým olsa keþke
Koyuversem en þaþaalýsýndan bir kahkaha:
Korkarým ama hem de çok
Hele ki öykünen kadýnlar görsem çevremde
Bir de çemberlerin gizeminde
Bir nokta asaletinde
Giyinsem ölümü.

Aklým düþüþlerde,
Ruhta solgun bir siluet edindiðim þu rahle;
Kanýksadýkça yorgun yýllarý,
Dalya dedikçe hüzünlerin üzerini örttüðüm
Hangi yýrtýk perde ise,
Safsata yüklü ömürlerde çalakalem yaþayan
Hangi þairse içime çektiðim…

Çok görmeyin asla çoðul kimliðimi;
Þen bir bülbül isem ne çare yüksündüðüme;
Bir güle dönüþsem gece vakti ne çare
Hele ki ölümlü bir serenat tadýnda
Ýçmeyi dilediðim o milatla
Yaktýðým her hüznü kovalarken bir heves,
Sanrýlarýmý çoktan gömdüm
Açýk ara farkla gerçekleri dilediðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: