Adı Olmayan Şiir

Bir mucize misali girdin hayatýma.
Bahar gibi geldin yüreðime.
Kurak topraklarým kuraklýktan kurtulmuþ.
Kuru dallarým yeþerip göðe uzanmýþ.
Filizlenmeyen tohumlarým çiçek açmýþ.
Baharým.
Kýþýmý yaza döndüren
Karanlýðýmý dindiren baharým.
Karanlýk odalarým seninle aydýnlandý.
Her bir köþesi senin ýþýðýnla doldu.
Duvarlarým artýk siyah olmaktan vazgeçti.
Duygularýmla ördüðüm duvarýn
Her bir tuðlasýný
Yine duygularýmla yýktým.
Unuttuðum duygular bir anca hücum etti.
Sarýldým, yýkýldý bir anda.
Korktum.
Çok korktum.
Seni yanýma almaktan korktum.
Ama teþekkürler sevgilim.
Sana minnettarým.
Duvarlarýmý yýktýðýn gibi, korkularýmýda yýktýn.
Artýk korkmuyorum yanýmda sen olduktan sonra.
Sen hiç gitme sevgilim.
Hep yanýmda kal.
Duygularýmla yýktýðým duvarlarý tekrar ördürme bana.
Sevgilim.
Kalbimin en derin köþesine kilitledim seni.
Kilitlerimi açmam, gitmene izin vermem.
Sen hep benimle, benim kalacaksýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: