DOKUNMA Beyaz saçlarýma dokunma! Her tekine bir hikaye yazýlýr. Issýz gecelerde birden, Aðrý düþer sinir uçlarýna, Sonra tek tek düþmeye baþlar. Aynalar þaþar bu iþe. Kirpikler ok misali Her zaman dimdik, Kimi zamanda ýslak ve maðrur...
Saçlarýma dokunma, yanarsýn! Sert rüzgarlar deðdi uçlarýna. Kirazýn rengiyle arkadaþ oldu. Ayva gibi sararýp soldu Kýpkýzýl sýcaklarda yaprak gibi kurudu. Miðferimle yoldaþ oldu Bembeyaz çöllerde…
Saçlarýma dokunma aðlar. Vadilerin uðultulu sesi gizlidir uçlarýnda. Rengini daðýn tepesindeki kardan almýþtýr. Çileye ,hüzne, hasrete dayanýklýdýr. Düþerken topraðýn üzerine, Kýpkýrmýzýdýr, Vatan güllerinin açtýðI Yerde. Kutsal nefesiyle, Sýmsýcaktýr, Ana kucaðýnda. Saçlarýma dokunma sakýn Yanarsýn!.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.