ŞİİR GÖZLÜ FERMAN...
Kavþaklarý emirlerin,
Lahit biçiminde evlerin her biri,
Ýçimizin sessizliði vururken dýþa,
Irmak dolusu kanla yýkanan dünya
Hele ki bir de yýkýlmýþsa baþýmýza.
Bir hatýrada saklý belki de mutluluk,
Belki küçük bir çocuðun çatýk kaþlarýnda.
Annesinin elinde kibrit;
Yakmak isterken dünyayý
Yýkýlmasýn yeter ki miniðinin yüreði de
Katmerli acýlardan nasiplenmekse
Korumak adýna bebeðini
Yine kýnýnda deryalar dolusu hüküm,
Büklüm büklüm dökülürken kýrýklarý dünlerin.
Örmek adýna yeni hikâyelerini
Yine elindeki kabzaya attýðý çentik
En azýndan yüzünden düþenin binde biri
Olmasýn diye bin parça.
Kâðýttan kalemi
Seyrindeyken yüreðin neferi;
Þiir yüklenmek her yeni gün
Hem de surelerden yansýyan hikmetin
Yüzü suyu hürmetine.
Derdin biri bin para:
Kim mi?
Adýna þair denen derviþin.
Kefil olmaksa evrene,
Satmaksa namert tokuþlarýný iblise
Yine dünyayý kurtaracak þiir dediðin
Bile yeter, sen ki
Kýblende azasý kayýp kimlerdensin?
Sen ki baþýný koyduðunda secdeye
Kendinden geçenlerdensin.
Þiir yüzlü adam ve kadýnlarla örmeli yeni baþtan
Ve þiir baþlýklý hayatlar sunmak peþi sýra
Hele ki hikmetin bir sureti iken
Kefen niyetine büründüðün yorgun hüküm,
Yormak ya da yordarken
Ansýzýn kýstýrýldýðýn o garip düðüm.
Deli divane þiir pazarýnda ne çok akit;
Ne de veryansýn,
Varsýn sen de bir dilek tut,
Aþka ada,
Adaklarýný ör ve koy baþucuna.
Sondan baþa görmekse arþ-ý alaya çýkan,
Baþtan sona devrilen her beyiti de
Çok görmeden içmeli hayatý
Hem de doya doya.
Bir kabri bir de þiiri sevdim, diyen kaç insan?
Kaç yürek hele ki neferi kâinatýn olmaya aday
Kaç suret?
Yine keramet bellediðin,
Giyindiðin ama giydiremediðin,
Deðer hem de nasýl deðer:
Bir þiire bir de aþka doymayan nice
Þiir gözlü ferman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.