HAYAL DEĞİL...

dinle beni ey yar;
çocukluðumuzda kaldý o dediðin hayaller,
hep iyilerin kazandýðý siyah-beyaz filmler,
renkli bulutlardan yataklar, uçan filler.
masallardaydý geceyi gün gibi yaþayan kahramanlar.
ve gençliðimiz deydi o romantik düþler,
her yaðmurda sulu sýçan gibi ortalýkta dolanmalar,
sevgiliye söyleyemediðimiz laflar kurmalar.
göðsümüzde yitip gitti çektiðimiz ahlar, vahlar.
yaþ kemale erince anlýyor insan,
ne hayallere yer var ne düþlere bu dünyada,
yaþamak asýla asýla hayata, diþle týrnakla
yaþamak düþe kalka inatla, gayretle bata çýka
sonra sevmek, yürek yürek, nefes nefes.
ya gerçek mi ne?
gerçek, dokumak sevgiyi çile çile, ilmek ilmek
sevdiðinin gözlerinde yaþanmamýþ bir hayatý görmek
kalan ömre harcanýp giden yýllarý katmak
yaþamak yani kýsaca bir solukta
tüm güzellikleri sýðdýrabilmek kalan zamana.
al iþte sana sýcak bir yürek,
ister aç avuçlarýnda alala
istersen býrak düþsün yerlere
senden sonra zaten bir daha asla sevmeyecek.
Sosyal Medyada Paylaşın: