ayný limanýn iki ayrý yolcusuyduk
bizi bir araya getirenler tesadüftü sadece
ama biz,
kader sandýk..
kýzma !
kadere inanmadýðýmdan deðil bu sözüm
sadece iðneden ipliðe deðin içinde biz olan her þeye maneviyat yükleyip
ince ince oyalar ördük el iþçiliðiyle
gözlerimizden nurlar kattýk
e bebeðim ee eee e diyerek
el bebek gül bebek büyür sandýk bezden bebeði
liman demiþtim sevgilim
limandan bez bebeðe geçmiþim
özür dilerim
bizi o kýyýda buluþturan
yol benzerliðiydi aslýnda
hayýr hayýr
eþ zamanlý yürünen yollarýn o limanda tükenmesiydi
kollarýmýz kavuþup kendi bedenimizi sararken
yan yana durup
ayný ufka dalan gözlerimizde
farklý gemiler yol alýyordu o ufukta batarken..
üþüyorduk
birer sigara çýkardýk cebimizden
malum,,
senin çakmaðýn yoktu
ilk o zaman dönüp baktýn
anladým
kanmak istiyordu gözlerin..
dedim ki;
benim gemi gitti
gelmez nasýlsa bir daha geri
dedin ki;
içimi okudun..
o zaman anladým
sadece kanmak deðildi mesele
yakmak da istediðini
sigaramýz bitiyordu
gün batýyordu
limanda yükünü boþaltmýþ bir sandala iliþti gözümüz
yalpalýyordu giderek çoðalan dalgalarla
az daha beklesek
kýrýlacaktý yok yere
bakýþtýk
dil sustu
dudaklar kuruyordu
uzandý ellerimiz
tutuþtu
kaldýrdý yorgun bedenleri
adým oldu ayaklarýmýz gemi sandýðýmýz tekneye
yani acele ettik sevgili
ecele teslim ettiðimizi hesap etmeden aþký
ne pusula aldýk yanýmýza
ne can simidi
ne de kürek
az gittik uz gittik
dere tepe düz
gitmedik tabii
deniz bu dere tepe olmaz
rüzgara býrakýp kendimizi
Allah ne verdiyse
tabi Allah sadece rüzgar deðil
akýntýyý da veriyor
akýl da !
bu þiir uzar gider sevgili
ve hiç bir þiir uzadýkça kýsaltmýyor hüznün uzayan saçlarýný
ama þekil vermek..iyidir yine de
ve býktým biliyor musun
daha þimdiden
boþ sandala þiir yükleyip
yokluðuna yüzdürmekten
dur
gitme hemen
ayný ateþin içinde yüzme bilmeyen iki aþýðýz seninle
sen su ol yeniden
ben suya can veren suni tenefüs
ne dersin
dönebilir miyiz geri
baþlamak için..yeniden.