ŞİİRLER AŞTIĞIM...

Gülüþünü sevdim önce,
Derinlerin tizinde sesin raks ederken içimde;
Gök kubbeye konuþlu yýldýzý bir de
Üstelik tüm görkemiyle yaldýza bandýðým aþkýn
Tetiðini çekip de
Yüz üstü düþtüðüm ayan beyan masumiyetini sevdim.

Hýzýr misali ektiðin her cümlede
Nasýl buldumsa kendimi,
Dokunmadýðýn teninde serkeþ varlýðýmýn
Son durak dediðin hayallerini sevdim bir de.

Kýpraþan geceyi vahametiyle,
Nakþeden sabahý asaletiyle
Sýrra kadem basan dostlarýmý da sevmiþtim;
Çok hem de.

Kara kalem peyzajýnda yüreðin eklem yerlerinde
Sýrýtan o çocuðu sevdim,
Diledim de sevmeni:
Baþým dik, gözlerim donuk
Sözcüklerim de yetersiz bilirim nezdinde
Belki de þiirler aþtýðým uzaklýðýný sevdim.

Her mahrem gölgede kaybettiðim dünlerimi
Madem mimledim en derinde
Yarýna ermeyi diliyor muyum,
Diye de sormasan keþke;
Yeter ki kalalým an’da
Andýðýmýz sessizliði de hatmedelim
Gölgeleri de uyutalým
Hatta uyuyalým göz göze gelemeden
Gidip de gelmelerin yüzü suyu hürmetine
Ermeden an yarýna,
Sevmeyi öðretelim cümle âleme.


Sosyal Medyada Paylaşın: