GELEMİYORUM

gittiðim her yol sana çýkýyor
içimde isyan çýðlýklarý kopuyor
duygularýma gem vuramýyorum
aðlamak çözüm olsaydý eðer
gözyaþlarýmýn son damlasýna kadar aðlardým
inanma sen dediklerime
aðlamam desem de
kapasam gözümü uzatsam elimi
senin kokun kaplar her yerimi
duruyor beynim yalnýz seni algýlýyor
hissediyor yüreðim yanýmda seni
dudaklarýmda kuruyor dudaklarýnýn ýslaklýðý
akarsýn gözlerimden sen yaþ diye
yanaðýmdan süzülür birikirsin
bir nehir gibi coþarsýn içimde
yüreðim kabarýr dev bir dalga olur
katar önüne götürür her þeyi
keþke olduðum gibi sevseydin beni
gözlerin de olmasaydý perde
iþte o zaman severdin belki de
ama sen eriþemediðim bir hayaldin
týpký çölde görülen bir serap gibi
sen yazdýðým þiirler de son heceydin
seni karþýma çýkaran Allahýma þükrediyorum
biliyor musun geceleri hiç sevmiyorum artýk
çünkü gözlerim açýk seni bekliyorum
ben sensiz yaþýyor muyum sanýyorsun
karanlýklarda seni soluyorum
yüreðime girsen orada kalsan
aldýðým hava zerrelerinde sen olsan
yaðmurum olup sýrýlsýklam ýslatsan
içimdeki yangýnlar yine de dinmez ki
yanýmdayken ne kadar da mutluydum seninle
þimdi ise mutluluk çok uzak bana
ayaklarýmda prangalar
gelemiyorum sana ...




Refik
04 .07 .2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: