KADER den KEDERE
KADER den KEDERE
Saçlarým da tel tel oldu aklar,
Gözlerim de mor halkalar.
Þimdi gençliðimden eser ne arar?
Yolumu yokuþa sürdü felek.
Acýlarý içtim bir su gibi,
Geçti gençliðimin solmayan demi.
Þimdi eyvah dememek eldemi?
Bir boncuk misali dizdi felek.
Ölümün ufkunda açtý goncalar,
Þimdi gözlerim karanlýðý arar.
Ýçimde soldu cümle duygular,
Bir kuþ misali ezdi felek.
O günlerin özlemi sardý bedenimi,
Kimse bilemedi içimdeki kederimi.
Yazan yazmýþ zalim kaderimi,
Bir toprak misali süzdü felek.
Ruhuma yazdým ömür bestemi,
Gün be gün soluyor, gönül bedestaný.
Vuruldum zamansýz aldým payýmý,
Bir harman misali savurdu felek.
ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.