'ten muse'

buradan itibaren küstahlýðýma verin,
üzerimde taþýyorum kutsalýmý, suyla yere eðiliyor
baþucumda taþýdýðým kýllarý kaþýyorum
insaným
sonra bilmenin tarafý
sonu hiç gelmeyecekmiþ gibi hissettiðimde
acele not düþtüðüm bir atom parçasý oluyorum
bu kadar çok tabela, beton ve yýðýn
baþka atomlara yama yapýlýyor yön haritam
siz bahça kenarýnda bir sepet elma
birbirimizi þimdilik itiyoruz

büyük harflerle yazýlmýyor çoðu hayat
basit arzularýyla olabildiðince de komik
kendi içinde devrimci oluyor- bu hücre kime ait?
devreden bir büfeci hazýmsýzlýðý kenar da iki büklüm
bir soru büyüyor sona yaklaþýlan her gün
insan kendini arýyor; nerede özüm?

hava, bardaðýn içine doluyor, gölgesiz
söylediklerine bakýlýrsa düþüncelerimiz yasaklý
kiminin kucaðýnda bomba
sopa altýndan gösterdiðin o yara
üzerime gelemeyecek kadar yorgun bir buz parçasý
kýrýlýyor kurumuþ deri
sigarandan sonra biraz daha eriyor,
soðuk kýç, kanlý mecmuanýn diline yakýþacak cinsten
burada ’party of sins’
taksonomi heyecanla dokunacaðý yer de kaçýyor
gereksiz bir homosapiens
biz, nefes nefeseyiz

oysa rahatýz, buraya kadar hiç olmadýðý kadar biraz da asalak
isterdim bir temmuz güneþinin altýnda ýhlamur aðaçlarýndan
gölgesinde çaydan su içen köpeklerden bahsetmeyi
kurbaðalarýn utanarak suya atladýklarý yeri
kuþlarýn asil öttüklerini, bunu bilmekten gururumu
ya da umutsuzluðumu, artýk nereden gelebilecekse huzurumu
fakat gereksizlik bütün ya da idea var edecekse
kirli bir apartman paspasý kadar deðerli olabilir
kimse umursamadan alýþkanlýk üzere uðrayabilir
onun üzerine ayaklarýyla dokunabilir
ve bir kez olsun düþünmez, paspas da aðlayabilir

özün ceninden itibaren çýkýþ noktasý bir þeyi yakmakla alakalý olabilir
bir çocuk parkýný yakmaktan baþlayabilir akýllý bir deli
sonra aðaçlarý, öten kuþlarý, güzel bakan kedileri
kendisine yetemeyense þiirleri
kimseye ait olmayan dizeleri yakmakla baþlayabilir
bir özden bahsediliyor- aklýma gelen soðuk bir kýç
yüzeyine yapýþmadan eriyen niyetli bir dondurma
etnisite dahilinde mesnetsiz bir suçlayýþtýr bana
nasýl olsa biteceðini biliyorsa insan, bir özü
köz yapabilmekten korktuðu kadar da insan kalabilir

buradan itibaren de ben kendime
soyulmuþ elma ve salatalýk armaðan ediyorum
bir gölden amansýzca kopardýklarý tuzla
gözlerim yolda kalmýyor
cebim eline gitmiyor
sonra demiyorum kusura bakma
gemilerin soðuk kýçlarýndan baktýðýmda
bir þehri gözlerimle ufaltýyorum
ýþýklarýn raksý kalýyor koca gürültüden
kaþlarýmýn altýnda iki altýn sarýsý zebani
dalgalarýn yýkadýðý gövdesiyle bir gemi
yakýnlarda duran yokluðun serbest düþmeye müsait sesi
okuduðumla kalýyorum

meraklý gözleriyle harita ortaya çýkarýldýðýnda
insanlar mazisinden bir müze gururuyla bahsedebiliyorlar
ziyaretçi sayýsýyla bazýlarý olabildiðince iyimser
iyimser anýlar serpiliyor

buraya kadar deniliyor
ten muse kapýlarýný kapatýyorlar
kalp bir yalnýzýn þeridinde asla durulmayacak noktadýr
ceza aðýr
affý güç bir tövbe tomurcuk
yine irfaný kýyanýn kendisi ben
çýplak ayaklarýyla tenmuse titreyiþte:

-dayanýlacak son noktayý arýyorum








Sosyal Medyada Paylaşın: