BİR GÜN GELİRİM
Esans koksa, bilirim ki o senden
Esen yelden, ben kokunu alýrým.
Konya þöyle dursun, Hanya’ya gitsen
Fizan’da da olsan, seni bulurum.
Koza gibi sevgin, bedeni sarsa
Neþter ile tabip, kalbimi yarsa
Biri beni ansa, hatýrým sorsa
Kulaðým çýnlasa senden bilirim.
Býrakabilirsen, sen beni býrak
Fark etmez memleket; ha Ýran, Irak
Bu gidiþle vuslat; ýrk mý, ýrak?
Korkarým ki bir gün, sensiz kalýrým.
Seninde bellidir; ahvâlin, hâlin
Rabbim nasip etse, olsam iyâlin
Gözümün önünden, gitmez hayâlin
Her nefes aldýkça, seni solurum.
Kalbim asýlýdýr, hilâl kaþýnda
Gözüm kaldý; topraðýnda, taþýnda
Haziran sonunda, temmuz baþýnda
Beklenmedik anda, bir gün gelirim…
02/07/’17
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.