BASİT ACILARI OLMALI İNSANIN...

Öykünmek, aþkýn ýrmaðýnda yýkanan þiirle eþ deðer,
Sevmekse maruzatýn, vay haline!
Sen ki iþveli kader
En mahzun tutanaksýn aklýmýn iklimlerinde.
Peyda olan sancýlardan bihaber
Yine gövde gösterisinde iç esintim
Zamkla bahþeden yapýþýk hüzün ve ben
Bir de nüansý o tedirgin ikilemde kalan yüreðin
Irmak bildiði senli cümleler
Ve asla biz olmayý beceremeyeceðimize dair kehanet
Yine kader kýrmýþken kalemi.

Aklýn esir akþamlarýnda
Bir rahlede peyda olan
En uçuk yazý’m
Hele ki yaz’ýn kininde,
Gölgelerin de feri sönmüþ
Namert tüccarlar aþk pazarlarýnda
Yoldan çýkmýþ insanlýða aslýnda tüm ikramým:
Bir ikrarda saklý tuttuklarý yüzsüz telaþlarý
Varlýksýz ithamlarýnda dokunaklý dokunuþlar;
Bir izdüþümünde bir de göðün maharet bildiði
Kara bulutlarýnda
Ýsraf edilen bir hüküm, bir kelam
Var mý acaba bir soran, diyenlere inat
Sormadan cevabýný bellediðim,
Cevabýný verip de evrildiðim…

Gecenin kümesi
Aþkýn nefesi yine iflah olmaz þiirlerimde,
Bir makberde uzanmýþlýðým
Aþkýn coðrafyasýnda en dik bayýr,
Yükümsüzlüðüm ve hükümsüzlüðüm ihbarý
Varsa yoksa aþký mezar bellediðim,
O arayýþýn son duraðýnda
Ne ise ikramý kaderin…

Basit acýlarý olmalý insanýn
Ve küf kokan dünlerinde ýþýyan kaderin gözleri.
Neþesi bol kahkahalar ýsmarlamalý
Yine gücü yettiðince,
Aþký çarmýha geren münafýklara da olmalý bir sözü.

Son sözü varsýn ben söyleyeyim
Eðer kalmadýysa takatin:
Ýflah olmaz tutanaklarýnda aþkýn,
Son kurþunu sýktým madem bu son dizeye,
Eyvallah, yüreðin makberi yansýz aþk, eyvallah.




Sosyal Medyada Paylaşın: