Elbet,bir gün.

Yýldýzlardan çaldým,geceyi,
Hüzünleniverdi gökyüzü,
Ay aðlamasaydý,keþke,
Güneþi sevdiðim gün.

Düþünürken,
Kayýp oluyordu,duygular,
Ýsi sinmiþ ruhuma,
Yalnýzlýðýn.

Hangi girdaplardan çýkarayým,
Benliðimi.
Derin bu denizlerin gizemi,
Islak yaralarý.

Aynadaki yüzüm,
Yaþlanmýþsýn meðer,
Ben,eskitirken yýllarý,
Doðmamýþ günlerin.

Hangi kapýyý çalsam,
Kapý duvar.
Kim bilir,kaç kez örselendi,
Sevgiler ve de aþklar.

Hop oturur,hop kalkar,
Bu yalancý hayaller,
Aðlamayý özledi,
Yaban eriði umutlar.

Sevdalarý anlatýyor,
Yine bu türküler,
Gözlerinde,
Beni.

Uyku düþtü,yüreðime,
Kalk gidelim.
Elbet bir gün,çýkar,
Bu çýkmaz sokaklarý,þehrin.






Sosyal Medyada Paylaşın: