asýlsýz hayallere arsýz bir cemre düþtü gökten geceyi devirdi üzerime yokluðun bedenim kýsýk ateþte yanýyor sanki sur’a yaklaþýyorum adým adým uykularým dökülüyor gözlerimden -sevgili bir haber yok mu ? son sözlerinden...
göðsümde itaatsiz çarpýntýlar kayboluþlar yürüyüþlerimde umrumda bükülmesi zor sanrýlar kemiklerim gýcýrdýyor amansýz ne hayaldi bir bilsen sevgili ucu bucaðý binbir masalsýz...
"ölmüþ bu kefeni canlý bedenime giydirmiþler adýmýn her harfine günah iliþtirmiþler."
dilimin ucunda kayýp sözler acý bir tat üstüme olmayan kabuslarla aynalanmak her gün yalýn ayak yalvarýþlar sokaklara gururuma dokunmuþ üç beþ karanfil yastýk görmeyen baþýma bile borçluyum yerden yüksek oynayanlar tutmuþ uçurumlarýmý incinmiþliðim örselenmiþ kirpiklerin diyorum sevgili kirpiklerin ne menem cehennemmiþ...