ÖLÜ KELEBEKLERİM...

Gökler yalan söyler mi?
Ýçimin ibriðinde,
Kelamýn da derdi bin bir imde,
Þimdi satýlmýþlýðýn tarhýna eksem,
Ýçimin eksenlerinde aþklar büyütsem:
Her biri elzem bazen de
Münafýk baykuþlarýn selama durduðu
Kayýplarýmýn hüsrana büründüðü,
Patavatsýz söylemler dizsem ardý ardýna…

Kanatlarýmda büyüttüðüm ölü kelebeklerim
Gelse de dile…
Diyemediklerimin aksanýnda billur bir gül’e dönüþsem,
Sehven akýttýðým yaþlarla yýkadýðým
Yapraklarýmý koparsam teker teker…
Büyütmeye ne gerek?

Büyürken hazanýn ara katýnda,
Soluklandýðým bir haziran güftesine
Bansam içimi için için,
Çatýk kaþlarým nedendir?
Sorsan keþke niçin.
Yine demli, yine nemli,
Maharetse yaþamak,
Seyri seferindeyim,
Yorgun mabedimin.

Kayýtlara þerh düþsem her saat baþý,
Ayýklasam taþlarýný batan derine,
Makberin güllerinde solsam ben de,
Mahþeri yaþamak da neymiþ
Bir ben bilirim
Bir de tokuþturduðum onca delice serzeniþim
Yine biri bin para,
Ayyuka çýkan kara defterde kim bilir kopardýðým
Kaçýncý sayfa?


Sosyal Medyada Paylaşın: