her þeydin biraz, yitirilen ana-baba, vefasýz kardeþ, hayýrsýz evlat... yarýna dair umut. gittin ya öylece, haber bile vermeden, her þeyim biraz daha azaldý.
söz vermemeli insan, ya da tutmalý... hayata tutunulan cýlýz dallarý kýrmamalý. hani ayrýk ellerde, ayný kökten kopmuþ iki daldýk? hani dün, bugün ve yarýndýk? hani bir çok þarkýda biz vardýk? her þeyden bir azdýk, bir azlardan biz vardýk, sen yoksun artýk... birazlarýmýz da gitti, yine yalnýzlýk, ve yine melankoli... haydi þimdi git biraz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.