HASTANE BAHÇESÝNDE GECELER Bir çýnar aðacý bir soluk yüz. Uzun, acý, bitmeyen siren sesi Ve Azrail ile boðuþan bir can. Ýner yüreðime sýzýsý… Hastane bahçesinde geceler!
Hastane bahçesinde geceler, Uzun, yorgun ve bitiktir. Bir çocuðun çýðlýðýdýr… Deler karanlýðýn karnýný, Mavi bir býçak.
Daha kuþlar uyanmadan, Emer özgürlüðün kanýný bir yýlan. Saklar gözyaþlarýný… Hastane bahçesinde geceler.
Beyaz elbiseli bir melek, Elini soluk yüzün üstünde gezdirir. Þefkatli bakýþlarý tebessümle çakýþýr. Sabah güneþi salkým saçak. Kuþlar uçar dalýndan. Hürriyetin sonsuz maviliðinde kaybolur; Korkularla birlikte geçer gider. Hastane bahçesinde geceler… Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.