HASRET
HASRET
Ben tanrý daðlarýndan esen rüzgarým.
Sen Anadolu da ana kucaðýnda beklersin.
Tutuþtururum yüreðindeki Türklük ateþini,
Beþikte sallanan koç olurum.
Anam ak sütüyle emzirir beni.
Fýrtýnalarla kasýrgalarla arkadaþ olurum!
Yumruklarýmla dövüþürüm hep,
Bozkýrda uluyan kurt olurum.
Ben Anadolu’yum hey!
Beyaz kartallar dolaþýr üstümde…
Irmaklarým türkü söyler.
Sazýmda Aþýk Veysel olurum.
Gün olur halay çekerim düðünlerde…
Gün olur yaylalara koþarým,
Girerim annemin koynuna,
Gönlünde sevgi olurum.
Erciyes yaylasýnda bir ozan,
Baþbuð’una aðýt yakar.
Gurbet ellerden bir selam etse ülküdaþýna,
Destanlarda þahlanan Ozan Arif olurum.
Askere çaðýrýr beni devletim,
Daðlarýnda nöbetçi olurum.
Kuþ uçurtmam sýnýr boylarýndan,
Vatanýma zýrh olurum.
Engin denizler kadar mavi gözleri.
Saclarý bozkurt yelesi.
Yücelerde gezen,
Atatürk olurum.
Bu daðlar bu deniz bu gökyüzü…
Hep bizden sorulur.
Bir rüzgar esse þuradan,
Dalgalanan bayrak olurum.
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.