havuz gibi problemliyiz
eksildikçe dolmak istiyoruz bir yandan
ki
tükenmiþlik denen o modern sendromu yaþamayalým
her þey,
hiçlikten geldi en baþýnda
sen ve ben diye iki ayrý dünyanýn evren içindeki çarpýþma teorisiyle baþladý bu hikaye
mukadderat iþte
parçalanmamýz gereken yerde birleþip
kaynaþtýk
iklimlerimiz oldu
atmosferimizde kuþlar
bulutlar
suyumuzda balýklar oluþtu sonra
derken biz olduk
yani biz olacak koþullar saðlandýðýnda var olduk diyeyim
mesele buradan sonrasý
biz oluþtuk diye baþladý diðer oluþumlar
yani bir þey olunca
baþka bir þeyi tetikledi
o þey de diðer þeyleri
derken çok þey oldu bizden sonra
ve o ilk þey unutuldu gitti
tamam karýþýk oldu kabul
þöyle anlatayým;
uzun sandýðýmýz bir yol düþün þimdi
beraber yürümeye baþlýyoruz
önce ellerimiz tutuþuyor ve diyorum ki
ellerin benim
sonra göz göze geliyoruz
gözlerin benim
öpüþüyoruz
dudaklarýn benim
kalbin desen en baþta benimdi
seviþiyoruz falan
için dýþýn her biþeyin benim
dedikten sonra
benim olmaya aday hiçbir þeyin kalmýyor
senin de öyle..
bu arada epeyce yol katediyoruz tabi
artýk herkesin gözü yolun sonunda deðil
sona gelmiþ adýmlarýn bahane arayýþýnda
bir zaman sonra doluyor o havuz
sonrasý iki seçenek
ya taþacak
ya bir yol bulup sýzacak ...çare yok
önce ellerin býrakýyor
sonra gözlerdeki temas kaybý
ardýndan sesler
soðuyan kalp
derken
bir adýn kalýyor hatýrada
bir de yarým kalan yol
ve en berbat duygu
sonrasýnda yaþadýklarýn bir öncekinin kopyasý..