sesim kısılıyor.

Boþluklarým...
ýþýklarý kapatýlmýþ odalar gibi,
dizlerini çekti içine aðýr aðýr...
yapýþkan bir kokudan
uzaklaþýr gibi kapattým gözlerimi,
kapattým,
bir daha duymayacak gibi.

tümseðinde aynanýn
kýrýþýk ses ve alýngan telaþýn...

kime benziyor?

güldüðünde kime
ve yorulup terlediðinde bu sýrt
kime benziyor.

kemiklerime ayetler býrakan
bu dokunuþlar kime?

öðrenemedim..

avuçlarýmý sakladýðým yastýk altlarýna
býrakýyorum soluðumdaki safiri,
iyi niyetli þarkýlar gibi
gülümseyip götürüyorsun
hiç bir yere
sýðdýramadýðýmýz gölgeni..

sesim kýsýlýyor(?)

sesim,
kürek kemiklerine
hiç görmediðin rüyalarýn
tabirini yapýyor.

iliklerimi zorlarken gövden.
incindi dudaðýmdaki haylaz heves,

öpemedim.
bileðinin mavi ýrmaklarýný...
aðzýmý kapatmaya
devam etmeliydin belki.

kendimizi inandýramadýk

-kendimize-

kabül ettim paylaþtýðýn zevki...
yinede gözlerimi görmeni istedim.
gözlerim,
kalabalýklar içinde belirsiz özne.
ve sen kalabalýklaþtýkça kendin!
sanýrým denklem
ilk burada bozuldu...

parçalarýmý ayýrdým.
renk renk
söz söz
parçalarýmý...

"kapattým ruhumun
kemikten kapýlarýný ve
kýskandým yüreðine aþkýný gömebileni..."

ve öyle yaslandým sýrtýma
dizlerim birleþik ve gözlerim
parmak uçlarýmda
yaslandým sýrtýma ve aðladým

hepsi bu sadece..







mb.2017
haziranondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın: