daha çok üþü... güneþin ortasýnda/ odalardan odalara sýzarken kokular ter, iyot ya da bahar daha çok üþü.. karanlýðýna gömülürken toprak. bir korku gibi içine yürürken kent yanaðýna dokunsun kimsesiz sularýn ayazý parmaklarýndan dökülsün pullarýn sen kýzý denizin çek! kanatsýz gövdeni saçlarýmdan ve öl bir jilet, bir tövbe, bir intikam gibi dokunsun bileðine bilmediklerim.
gövdeni düþür yer çekimine parçalansýn kýymetsiz sözlerin buz/ gözlerine giren orman soluðu
ciðerlerime dokun/sun..
.
mb. 2017 haziranonyedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir kelime Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.