HAZİRAN GÜNEŞİ...

Kanaviçe yalnýzlýðýmý astým asalý baþköþeye
Sondan baþa gererken içimin telini
Konmadýðý ne malum uðursuz baykuþun
Önden cepheli düþlerime?
Feryat figan zaman,
Sancýlý evren belli ki kehanet erbabý sefil derviþ;
Kýyamda nice sure,
Ýçim kýyýlýrken lime lime.

Tahliye etmeli anadan üryan sevinçleri,
Hazan da kýymete bindi bineli
Gelmez oldu yazýn müjdecisi;
Gelmez oldu hani haziran güneþi dahi küserken
Uzaklarýn ve iblisin þerrine bin lanet,
Kanadýkça kandýrýldýðýmýz;
Kandýrýldýðýmýz kadar yalýn ayak
O sefil düþüþ.

Alâmetifarika aþkýn rehaveti;
Gölgesi kayýp adamlarýn gelmez iken bir araya
Ýki yakasý:
Ýstanbul gibiyim hanidir;
Yarý aðlamaklý yarý güleç
Mizansenden yok ki kaçýþ,
Eksildikçe içimin beyitleri.

Ne yani þiiri öldürüp þaire benzediðimi mi ima etsem
Ya da þehri terk edip,
Gitsem huzurun dipçiðinde arakladýðým bir gün arasýndan,
Bir gül edasýnda salýnsam ne çare?
Ne çare bülbülün aþkýna ihanet etsem?
Sonra da çemkiren iç sesimi öðütsem
Aklýmýn merdanesinde,
Þövalye mizaçlý hangi âþýksa gelsin
Baþýna naþýnýn þiirlerimin,
Þiir adýnda içimin dizginlerinin boþaldýðý
Ayrýmcý yalanlarýn da girizgâhý hangi hikâye ise
Boþa düþsün aklýmýn sýnýrlarýndan,
Gizemi de edinsin baþ tacý
Sorgusuz sualsiz yaþayýp gitsem
Evriminde ruhumun, hangi bahçe ise
Cennette baþköþe.

Bir meleðin dahi gazabýna razýyým
Yeter ki uzaðýna düþeyim ihanetin,
Sevdiceðim þehrin de solgun asaletine
Dönsem sýrtýmý
Ve kaçsam yüreðimin baþ þehrine:
Adsýz kýtalarýn, yanýk tenlerin
Uçuk mizaçlarýn memleketi hangi köþesi ise
Kehanetin sivrilsem içimin bahçesinde
Ve mücbir sebeplerden lav etsem hüznü
Bandýkça düne,
Gömsem keþke ihanet eden tüm ölüleri
Asla görmemek üzere,
Yarýna mal etsem mutlu çehremi:
Hani olur da; düþer baþým yeniden önüme
Görmezden gel sen yine de
Þu sefil gönlün naþýný.

Temkinliyim bu kez:
Ne severim ne de dillenirim þarkýlarda,
Hutbelerde saklýyým iþin aslý:
Kâh bir derviþ kâh bir keþiþ,
Iraðým zamandan,
Irak kalmasam da gönülden.

Baþý elem sonu kayýp bir kelam;
Menzilinde dinginliðin özlemi;
Ýçtimadaki iç sesin de rahmeti
Yine hangi siperse benlik konuþlu,
Hangi dirayet ise kayýplarýn baþ tacý,
Külliyen özlemin ilahýný sýrtlanmýþken gecenin bir vakti,
Gündüzleri azat ettim çoktandýr o kaygan zamandan;
Sadece geceden ibaretim ve de siyahtan,
Tek beyazým içimin masum lehçesi,
Diri varlýðý ise evrenin, mazlumun tek Ýlahý.

Kardýkça kanadýðým;
Kanýn bile beyaza ihaneti olmamalý benliðin tüzüðü,
Þanlý bayraðýmýn renginde içimin asaleti,
Ölüm bile güzel
Örtündüðüm kadar ördüðüm dünün yasýna
Tekmili hüzün yarýný meçhul
An’ý saklý nizamda,
Aradýðým deðil düþen nasibime;
Aþk gibi diri hücrelerin de büründüðü sefalete can kurban
Yine mimarý evrenin,
Yine dili zarý gök kubbenin
Kim bilir belki de olmazýn oluru bir dileðin
Gerçekle buluþtuðu tat kadar þerbetli iken
Sunduðum meramýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: