BEN YAŞARKEN ÖĞRENDİM HER ŞEYİ DOSTLAR
Hayatta öðrendiðim her þeyi
Yaþadýkça öðrendim
Sevmeyi sevilmeyi.
Söyletmedim kimseye
Ne bir kötü söz
Ne de söylettim giyabýnda kimsenin
Hayat insanlara güzel bir armaðandýr
Ben yaþarken öðrendim her þeyi...
Okumakla geçti her günüm saatim
Öðreme duygusu kapladý içimi usanmadým
Tüm hayatý tanýmak istedim
Mutluluðu tanýdým taddým
Yazmak ile hep satýrlara
Gerçeðini yaþadým
Lezzetini aldým
Yaþamýn acý yönlerini de gördüm
Güler yüzünü de
Bazen de içime attým
Bütün olumsuzluklarý da
Karanlýklar içinde býraktým
Hayat insanlara güzel bir armaðandýr
Ben yaþarken öðrendim her þeyi...
Yarýnlar güzel olur diye
Ýyiliðe iyi yönlerine yaslandým
Bundan da feyiz aldým
Yine de bilememiþim
Kötü bir söz hiç öðrenmemiþim
Öðrenmeye direnmiþim
Hayat insanlara bir armaðandýr
Ben yaþarken öðrendim her þeyi...
Yaþarken gerçeði yaþadým ben.
Semaya baktým saatlerce
Bir þeyler vardý ta uzaklarda
Kaybolan bir þeyler ulaþamadýðýmýz
Yok olmanýn gerçeðini aradým her zaman
Hep yalnýz kaldým ders aldým hayattan
Yalnýzlýðýmda uslandým
Yaradana sýðýndým
Bir þeyler üretmeye çabaladým
Bir iz kalýr mý diye
Hayat insanlara armaðandýr, her þeyi öðretiyor
Ben yaþarken öðrendim her þeyi dostlar...
Behçet Bük 17.6.2017/Eskiþehir 01.20’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.