YAŞAM ÖYLE GÜZEL

Susuz bir yazýn sabahýnda saklandý gece
Az kalan zaman gibiydi saatler kýsýk
Nerede hata yaptým diye, sor kendine
Sanki hiç sabah olmayacakmýþ gibi uykulu gözler
Bir fýrtýnadýr kopar içimizde
Nice yaðmurlar yaðdý bereketli, gönlümüze...

Þu an kim mutlu bilen var mý, küskün kuþlar sadece kýyýlarda
Ay ýþýðý yok bu gecede, aydýnlanmadý yýldýzlar, kaybolur gider
Dolaþamadý semada seven duygular
Þimdi onlar yalnýz, karanlýðýn derinliðinde,
Kim bilir hayat mý sorguda
Kendi kendine, yaþamak baðýmsýz
Mehtap suskun bir suçlu gibi kaybolur
Aðlýyor mu tabiat her gün...

Bir gemi beklenir
Mutluluðu çaðrýþtýran uzaðýnda
Dost sýcaklýðý yakýcý yüzümüzü alabildiðince
Gün doðar ihtiþamýyla sardo gökyüzünü
Gönülleri ýsýtýr birden
Canlanýr tabiat, çiçek ve lâle, sümbüller
Hayat þimdi baþlar her þey de ne kadar sýcak
Tertemiz duygular...

Artýk kimse aðlamýyor
Karanlýk düþleri attýk içimizden
Umut kelebekleri uçuþur gökyüzünde
Hepsi birbirinden mutlu ve sevecen...

Tüm kýrgýnlýklar bitsin, barýþ sarsýn içinizi
Erisin karlý daðlar gönüllerde
Çaðlayan taþar, ýrmak altýn sarýsýnda
Bolluk var zenginlik dikkatli, nereye kadar
Gelmesin kimseye zarar...

Kuþlar ötüþür, kelebekler dolaþýr artýk
Gönüllerde sýcaktýr
Bir oh çekmeli, ne kadar zor
Yaradanýn izniyle
Bulutlara doðrudur yolculuðun, kaybolmuþluðu unutma
Yaþam öyle güzel, yaþamak varsa yarýnlarda...

Behçet Bük 1867/15.6.2017/Eskiþehir 09.00’’
Sosyal Medyada Paylaşın: