çekilmiyor ne hüznün ne de yüzün yargýsýz infaz yapma geçmiyor sözün utanma da kalmamýþ kararmýþ gözün çýrpýndýkça batýyorsun edepsiz mahallenýn terbiyesiz bebesi düþtü masken göründü gerçek yüzün kin nefret sarmýþ her yanýný boðulacaksýn kendi kusmuklarýnda bir düþün utan yaptýklarýndan kendine de bana da zehrettin dünyayý baki kalmalýydý dostluklar olsa da aramýzda kýrgýnlýklar bulamazsýn bir gün yanýnda kimseleri keserler o sivri dilini acýdýr dostun sözleri hakim ol kendine sussun dilin bir elinle verdiðini görmesin diðeri kakma baþa olmaz deðeri olmasýn endiþen kalmaz kimsenin ahý kimsede bir gün olacak yakanda iki elim iþte o gün diyeceksin sussaydý dilim bel altý vurmak yakýþmaz kimseye yeter sus artýk tak sepeti koluna git yoluna çýkma bir daha karþýma ...
Refik 16.06.2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.