ÇÝLE KAPISI Yýllarca bekledi durdu Bu çile kapýsýnda Paslý bir kilitti açýlmýyordu O hýrsla tekmeledi durdu Çünkü dýþarda can dostlarý vardý Kapýnýn arkasýnda Meydanlarda Sessiz çýðlýklar duyuluyordu Hürriyet ateþi daha fazla dayanamadý Yanmaya baþladý ruhunda Olanca gücüyle abandý kapýya Gök devrilmiþti sanki Birden Çile kapýsý açýlýverdi Güneþin ýþýklarý Yüzüne çalýverdi Yeni doðmuþ bir bebek gibi Ovuþturdu gözlerini Renkleri görünce þaþýrýverdi Bahar mevsimiydi Bir papatya kopardý yerden Önce kokladý Hürriyet kokuyordu Çile kapýsýna doðru baktý Bir de semaya baktý Döndü Bir çift göz Ellerini açmýþ Sevincinden aðlýyordu Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.