Batmýþsa güneþin düþünme asla
Her biten bir günün, sabahý vardýr
Yoruldum diyorsan, gittiðin yolda
Yorulan sen deðil, sevdiðin candýr.
Meyveyi toplarken, çýktýðýn dalda
Yapýþ’ da dikkat et, düþmezsin asla
Düþmüþ’ de kafaný vurmuþsan taþa
Kendini düþünen, yaklaþmaz sana.
Belle’ de giderken, geçtiðin yolu
Gidersin o yoldan, yakmadan mumu
Sevgiyle yürekle, uzanan kolu
Tut sen’ de o kimse, dost olsun sana.
Hor görme garipse, yaklaþan sakýn
El verir gör sana, sýkýþsa baþýn
Yoklukta varlýkta, kaçmýþsa tadýn
Dostum der koþar’ da, bakardýr sana.
Kalbinde, az ve çok var’ ise sevgi
Dostunla paylaþ’ da, hep sevsin seni
Her daðdan yüksektir, dostluðun yeri
Sýrt ver’ ki dostuna, yaklaþsýn sana.
Kul Yüksel diyor’ ki, elinde varsa
Vermekten kaçýnma, garip görünce.
Ne para ne mal mülk girmez mezara
Yaþa sen verdiðin, fakirin gönlünde.
15 Temmuz 2017
Ahmet Yüksel Þanlý er