Roni
Roni ,
Sevdasýný daraðacýna asan kadýn !
Kader çizgisini tüy kadar ince çizgilerden geçirip ,
Cehennemin en derininde yaþýyor acýlarýný
Dilinde tütün karasý cümleler
Roni ,
Ahir zamanýn kanlý baharý
Yürüyor ,
Ardý sýra sürüklüyor ezgisi kýrýk bir þiiri
Kalemi yine aþk'ý yazýyor ama
Ömrü hep sonbahar mevsimi
Gözlerini zamansýz aðýtlara mahkum ettiðinden beri
Elleri ve teni ömrünün en uzak sürgün
yeri !
Benimse hüznüm yersiz ve kimliksiz bir karanfil kýzýllýðýnda artýk ...
Sende kalmýþ nem varsa hizaya dizilmiþ birer intihar kurþunu...
Kaç kervan yük eyler kendine ,
Adýna biriktirdiðim sýzýlarýmý.
Anne rahminden kovulduðumdan beri
Yaþadýðým bu hayat bana hep yabancý...
Oysa ,
Ben bir seni bildim böyle sevdalanalý ,
Bir de sol yanýma savurduðun külleri .
Güneþime yurt eyledim gözlerini .
Sevgilim
Evvelim
Ahirim
Yasak bir dilin lisanýyla seviyorum seni .!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.