Hava kararýyor Dýþarýda çocuk sesleri Mutfakta telaþlý bir hazýrlýk Ergenlik çaðýndaki oðlum da oruçlu bugün Üç kiþiyiz iftarlarda Oðlum, anasý ve ben Gurbetteki evimize Daha bir sessizlik çöküyor gündüzleri Bir ara halsizleþiyorum Elimi kaldýracak gücüm kalmýyor Tam da zorlandýðým anlarda Ruhuma gaibten bir ses geliyor: "Bir öðün yemek için Deðer mi onu bunu kýrmaya" diye Ýftarý beklerken Baþka dünyalara açýlýyor insan Fakirleri hatýrlýyor. Haline þükrediyor. Ýftarý beklerken Çocukluðunu bir baþka özlüyor insan Anasýný, babasýný ve akrabalarýný Ýftarý beklerken Yüreði büyüyor insanýn Kýzamaz oluyor hiç bir þeye Dualar dökülüyor dilinden Tanýmadýklarýna bile Ýftarý beklerken insan Bitap ancak mutlu bir telaþ içinde oluyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyfi Alp14 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.