kalbin,
en güzel sevene verilecek kupa gibi duruyor
buradan bakýnca
tenin,
uzun soluklu dünya turu
yol uzun
zaman dar
kazanmaktan baþka bir þans býrakmayan bakýþlarýn
içimdeki gölün sakin suyunda
ne kadar sesli harf varsa
takýyor oltasýna
sözün bittiði yerden
özüne gidecek o yolun baþýndaki ince çizgideyim
yaný baþýmda atlar
develer
ve akþam güneþi gölgesine bakýp kendini fil sanan
bilumum pirelerle ayný safta olduðumu fark etmeyecek bir saflýkla
baþlýyorum yarýþa
ilk engeller kolay
bitini piresini geçiyorum
yaný baþýmda koþturan beygirin
at gözlüðünden faydalanýp çýkýyorum sýrtýna
oh ne alaaa
gözlük takýnca kendini artist sanan zavallý beygir
dediðim anda
üzerinden atladýðý çite takýlan ayaðýyla düþmemiz bir oluyor
düþenin halinden düþen anlar gibisinden mazlum gözlerle bakýþýyoruz bir an
yol uzun
zaman dar dedikten sonra
kýrýk ayaðýyla býrakýyorum ardýmda
aþýlmasý imkansýz bir uçurumun kýyýsýnda
kal geliyor birden
peþinden
kanatlý bir sürüngen
anlýyorum o an
þike yaptýðýný
sonra düþünüyorum
ezdiðim pirelere papatya muamelesi yapan bir içle
içleniyor içim
kýrýlmýþ at ayaklarý ise cabasý
bütün hayalleri
umudun ipine düðümleyip
atýyorum uçurumdan
kendimi yokluyorum sonra
neyim kaldý diye
baþka bir kalbe
kalben verilecek bir kalp
kalmýþ çok þükür
dönüyorum geri
dön sesine kesik kulaklarýmla..