MÜZEYYEN YAVUZ-(Asi Kýz)
Müminlerin yüzü güldü
Camiler mahyayla doldu
Asi Kýz Müzeyyen Yavuz
Kalemime, konuk oldu
Þiirlerle, coþuyormuþ
En güzele, koþuyormuþ
Onu defterden tanýrýz
Ýstanbul da, yaþýyormuþ
Þiir yazar kesmeden hýz
Kalmaz acýya kayýtsýz
Ýsyan eder o da bazen
Asi yürekli, asi kýz
Aslýnda çok sevecendir
Dostlarýna cana candýr
Benim tanýdýðým Asi
Can olana, özge candýr
Ýnsan beþer ve de þaþar
Dostluk için daðlar aþar
Dünleri unutmak gerek
Çünkü insan bu gün yaþar
Küskünlükler yok olmalý
Arkadaþ kýymet bilmeli
Eskiden olduðu gibi
Bütün yüzler de gülmeli
Lüzumsuzum daha n’olsun
Gönüllere huzur dolsun
Ey þaire, Müzeyyen can
Ramazan’ýn kutlu olsun
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.