MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Sevmek de Yorar İnsanı
Pervaneha
Sevmek de Yorar İnsanı
Sevmek de yorulur.
acaba gelir mi diye beklemekte yorar
Kaf daðýna kar olmak istersin.
Isýndýkça havalar, yükselen bir su olmak ;
Önüne aldýðýn her þeyi süpürüp gitmek istersin...
Yabancý bir ot dikerler bahçene
garipsersin..
Pilava kaþýk saplama çaðý geldi diye sevinirken
Kaþýðýnýn sapýný kýrýp, kalbine saplarlar
Acý çekmekte yorar insaný.
Son ekmek kýrýntýsýný atarlar önüne
bir kuþ gibi konarsýn pencereye
Rüzgar alýr götürür önünde ne varsa.
Bir an mutlu olmak için mazine dönersin
orada çocukluðun vardýr.
Gitmek için kumlara çizdiðin yollar
ve o yollarda huzurla yürüdüðün yýllar vardýr.
Bazen eski bir türküdür anýlar
gençliðinde dinlediðin,
’gençlik gidiyor ’ türküsü gibi
Bildiðin halde o aný yaþamak...
Ahh! Þimdi hepimiz bi çareyiz.
hepimiz bi çare
ve
Çareler de yorar insaný, iyi biliriz...
Bütün bunlarýn garantisi yok
Beklemek zamaný durduran bir ok
Yarasý tuzlu bir ter,
insan içinde çýkmayan, rahatsýz edici bir ten...
Ölmek, yaþamýn en gerçeði
ve bildiðin hâlde yaþamak, umudun varlýk si mgesi.
Ölmek de yorar Ýnsaný,
Hem de tüm yaþanmýþlýðýyla...
--Pervaneha--
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pervaneha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Sevmek de Yorar İnsanı
Hepsi Geçecek
Neden Uruk Kuşu?
Ve Bir Kadın...
Kalpten Akıla Doğru...
Efkâr-ı Sükut
Yetim Umutlar Teknesi
Selam olsun !
Soğuk Methiye
Çapraz Sorgular