YAPRAK

Biliyorum sevgilim,
Þimdi dünyamýzý kaplayan bu bulutlar
Sararýp kararmýþ, ölmüþ gibi;
Aðaçlarýn dallarýnda bir yaprak kalmamýþ
Ve geceler gündüzden çekip gitmiþ gibi,
Seni kalbimde unutmuþ ayrýlýklar...

Mutluluðumuzu yaþamak için,
Bir sevgi yapraðýn kýpýrtýsý bile yeter,
Kalplerimizi doldurmak için.

Bir zamanlar yalnýz bizim olan o yerleri,
Kalabalýðýn içinde dolaþarak geziyorum.
Anýlarýmýzý hatýrlamak için,
Gökyüzünde bir yýldýzýn kaymasý bile yeter.
Seni dilemek için tutuyorum.

Dayanýklý yüreðimle korunan,
Çitlenbik çalýlarýnýn arasýnda,
Saklanmýþ böðürtlenlerin,
Ellerime batmýþ dikenleri var.
Kýraðýyla ýslanmýþ yataðýmýzý
Örter çarþaf gibi ince otlar,
Saçlarýný üfüren taze rüzgarlar
ve uykundaki rüyalarýn hazinelerini
Yaðmalayan esrarengiz hýrsýzlar var.

Hep mutlu ol dalýnda yaprak,
Güz nedir bilme.
kör ýþýklý yollarýn kokusunu,
Uçurarak bana getiren rüzgar;
Gençlik yýllarýmýn
Anahtarsýz kapýlarýný açar.

Figen ANAR / 09.06.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: